به گزارش پایگاه خبری مدیکال اکسپرس، محققان موسسه زیست شناسی سیستم‌های پزشکی برلین با استفاده از توالی آر ان ای سلول‌های واحد توانستند رخدادهای درون سلول‌های مستقل را پس از آلوده شدن به ویروس هرپس سیمپلکس ۱ مورد بررسی قرار دهند.

این ویروس که موجب تبخال می‌شود، در زمان ورود به بدن اطلاعات ژنتیکی خود را به همراه می‌آورد و برای تمام عمر در بدن شخص آلوده باقی می‌ماند. درون سلول‌هایی که به این ویروس آلوده می‌شوند، هم ژن‌های شخص و هم ژن‌های ویروس به طور  همزمان فعال می شوند.

اکنون محققان با استفاده از الگوریتم خاصی توانستند احتمال پیشرفت عفونت ویروسی ناشی از هرپس سیمپلکس ۱ را در هر سلول پیش‌بینی کنند و با بررسی تفاوت‌های موجود در نحوه انتشار آلودگی در سلول‌های مختلف دریافتند یک فاکتور رونویسی ژنتیکی موسوم به NRF2 نقش مهمی را در انتشار این عفونت ویروسی بر عهده دارد. در واقع فعال شدن این فاکتور موجب کندی انتشار عفونت می شود.

بر اساس این تحقیقات سلول‌ها در برخی فازهای چرخه سلولی در برابر ویروس هرپس سیمپلکس ۱ آسیب‌پذیرتر هستند. همچنین محققان دریافتند داروی جدیدی موسوم به Bardoxolone Methyl که در حال حاضر برای درمان بیماری مزمن کلیه در دست آزمایش است، قادر به فعال‌سازی فاکتور NRF2 بوده و می‌تواند مانع گسترش ویروس تبخال شود.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.